Bloguma sürekli yazı ekleyemiyorum, yorumları cevaplayamıyorum, arkadaşlarımın sitesini ziyaret edemiyorum, web sitemi güncelleyemiyorum. En zor gelen kısımıda resimleri düzenleyip buraya eklemek kısımı sanırım. Bu arada hem çalışıp hemde bu söylediklerimi yapanlarada gıpta ile bakıyorum .
Bugün şöyle bir düşündüm neler var hayatımda. En başda sürekli ilgi bekleyen oğlum, ev işleri yemek, siparişlerim , 2 blogum ( 1 tanesini uzun zamandır güncellemesemde hala günde 3000 ziyaretçisi var ve sürekli yorumlar ile sorular geliyor) 1 site (1 aydır en sonunda bugün güncelledim). 3 adet sürekli mail gelen mail grubu (okunmamış maillerim 5000 'i aşmış durumda :( ). Ama tüm bunlara rağmen pasta ve kurabiye yaptıkça mutlu oluyorum helede yaptıklarımın beğenilmesi çok daha mutluluk veriyor. Varsın olsun biraz geç olsun ama pasta yapmaya devam ediyim :) Her ne kadar istediğim seviyeye halen gelmiş olamasamda inanıyorumki azimle devam ettikçe daha iyi olucak. Bu bahaneylede 1 aydır yaptıklarımı bir postda aradan çıkartıyim dedim :))


Figen ile bir hastanedeki çocuklar için yaptığımız noel baba kurabiyeleri ve benim yılbaşı için sipariş aldığım kar damlası ve çan kurabiyeler


Hediye edilmek üzere hazırlanmış kurabiye kutuları.
Bir bebek mevlüdü için hazırladığım kurabiyeler

Hep yapmayı istediğim Emel Başdoğan'ın kitabını ilk aldığımdan beri büyük beğeniyle baktığım bir genç kız yetişiyor pastası. Yapması oldukça zevkli aslında arkada görünmeyen elbiseler çok daha güzeldi ama fotoğraf makinemin azizliğine uğradım ve tam fotoğraf çekme zamanı geldiğinde pili bitti ve teslim etmeme çok az bir zaman kaldığı için elimde en iyi resim bu kaldı.


